kookboekfoto

Prachtige, simpele foto's. Hoe moeilijk kan het zijn een, andere dan normale, foto te maken voor in een kookboek?



Mijn opa was banketbakker en werkte uit een schriftje met zelfgeschreven recepten. De ouderwetse schrijfstijl is bijna onleesbaar voor me. Mijn moeder kookte uit een kookboek met illustraties van groepjes preien of wortels en van pannen waar damp uit komt. Bij aankoop van onze eerste magnetron kreeg ze een 'magnetronkookboek' met foto's van de mooiste gerechten. De achtergrond van de foto's veranderde niet, alleen de schaal en het gerecht wat er in lag, veranderde in de foto's. Het waren donkere afbeeldingen met veel vlees- en aardappelgerechten.

Ik heb ook een aantal kookboeken thuis staan; eentje voor tapa's, eentje van Jamie Oliver, eentje voor kinderen, een stapel gratis tijdschriften van de supermarkt, een boekje over salades, een boekje over koffie en koffiegerechten en een oud kookboekje van mijn schoonvader, met grote hoeveelheden drank, room en boter verwerkt in de gerechten. Typisch jaren '70, als het maar lekker was, helaas alleen een afbelding op de omslag; een duur gedekte tafel met damasten tafellaken, verschillende kaarsen, veel wijnglazen, servies met een gouden randje en gouden bestek.

Ik heb her en der dus 'culinaire' foto's in huis. vooral veel perfect opgemaakte borden met te weinig eten. Het bord vult de afbeelding en lijkt een grote passepartoe rondom het eten. In deze fotografie wordt de saus maar matig gebruikt, er wordt mee getekend, want dat maakt het bord nog mooier. Gelukkig hebben we sinds een paar jaar een nieuw soort kookboeken, die waarin je ook ziet waar iemand zijn vlees gaat halen, hoe iemand zijn beslag klopt en wat door welke winkelstraat hij wandeld. De 'lifestyle-kookboeken' volgens welke je je vlees moet kopen bij de scharrelslager, je groente zelf moet verbouwen of, als het echt niet anders kan, kopen op een lokale markt van een lokale boer. In dit boek kook je niet met kant en klaar zakjes. Not done, begrijp je?

Jamie Oliver is hier een voorbeeld van maar ook Laura Zavan met haar boek 'mijn little italy'. Fotografie van Gregoire Kalt. De foto's hierboven komen uit dit boek. Prachtig boek overigens met een lovende recensie; mensen met allemaal eten in hun handen, handen die dingen maken, close up's van gevulde kasten of mooi vormgegven etiketten, interieurfoto's van delicatessenzaken met enorme hammen en italiaanse kazen, sfeerbeelden van café's en restaurants, mooie kleden en serviezen, mooi licht en erg, erg mooi papier. Elke dubbelpagina heeft één recept en één enorme foto. De foto's zijn over het algemeen sfeervol en kleurrijk maar echt niet allemaal even bijzonder. Het formaat en het papier geven de foto's een sokkeltje... op deze twee na dan, die vind ik dan weer anders dan anders. Die hebben het speciale papier niet nodig.